emerytury wojskowe niezgodne z konstytucją

Trybunał Konstytucyjny zdecydował w sprawie tzw. czerwcowych emerytur. Odchodzący rząd PiS pozostawia swoim następcom konieczność wypłaty seniorom wyrównania emerytur. Mowa o nawet kilku Przepis, na podstawie którego urzędy rozpoczynają postępowania karnoskarbowe, by zapobiec przedawnieniu podatku, jest niezgodny z konstytucją w zakresie, w jakim podatnik nie jest informowany Firma z zarzutami od UOKiK. Grozi jej potężna kara. 27.11.2023 11:32. Prezes UOKIK Tomasz Chróstny postawił zarzuty spółce Dr Smile za nierzetelność i naruszanie zbiorowych interesów konsumentów. Chodzi m.in. o utrudniony dostęp do pełnych warunków umowy i poddawanie presji w celu natychmiastowego jej podpisania. UOKiK / Screen z Najwyższy Sąd Administracyjny Grecji uznał we wtorek, że obniżanie emerytur w latach 2015-2016 przez rząd spełniający wówczas wymogi zagranicznych pożyczkodawców było niezgodne z konstytucją. Decyzję władz w tej sprawie zaskarżyło 250 tys. emerytów. Trybunał Konstytucyjny 25 maja w pełnym składzie ma rozstrzygnąć, czy obniżenie wysokości policyjnej renty inwalidzkiej b. funkcjonariusza pełniącego służbę na rzecz totalitarnego państwa było zgodne z Konstytucją. Możliwe, że tym wyrokiem TK będzie próbował zamknąć głośną sprawę obniżenia emerytur i rent byłym funkcjonariuszom w ogóle, której do dziś nie nonton fated to love you sub indo dramacute. 7 maja 2014 roku TK orzekł, że podwyższenie oraz zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn jest zgodne z konstytucją (sygnatura K 43/12). Wyrok dotyczący procesu podwyższania wieku emerytalnego nie zapadł jednak jednogłośnie – zgłoszono aż 6 zdań odrębnych. W dniach 6-7 maja 2014 roku Trybunał Konstytucyjny badał zgodność przepisów dotyczących podwyższenia wieku emerytalnego ze standardem konstytucyjnym. Wnioskiem Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”, grupy posłów na Sejm oraz Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych TK zajął się w pełnym składzie (14 sędziów).Przepisy podwyższające i zrównujące wiek emerytalny kobiet i mężczyzn nie naruszają standardu konstytucyjnego. Za niezgodne z konstytucją TK uznał przepisy o emeryturze częściowej, w zakresie, w jakim uzyskanie uprawnienia na warunkach w nich przewidzianych nie jest ograniczone terminem. Zadaj pytanie na: Forum Wyrok TK z dnia 7 maja 2014 roku o sygnaturze K 43/12 nie zapadł jednak jednogłośnie. Zgłoszono aż sześć zdań odrębnych. Zgłosili je: Zbigniew Cieślak, Mirosław Granat, Wojciech Hermeliński, Marek Kotlinowski, Teresa Liszcz, Marek odniósł się w głównej mierze do granic swobody ustawodawcy wyznaczającego tzw. wiek emerytalny jako warunek nabycia prawa do emerytury oraz do okoliczności, w jakich ustawodawca jest legitymowany do dokonania zmiany wieku emerytalnego w czasie nabywania uprawnień emerytalnych. Podwyższanie wieku emerytalnegoTrybunał wskazał, że ustalając górną granicę wieku, którego osiągnięcie warunkuje uzyskanie prawa do emerytury, ustawodawca musi uwzględnić zdolność jednostki do pracy zarobkowej w typowych sytuacjach oraz kierować się dyrektywą, by odbiór wysługi czy zasługi związanej z pracą był w sytuacjach typowych możliwy. Dlatego wyznaczenie wieku emerytalnego na poziomie faktycznie uniemożliwiającym skorzystanie z tego prawa jest konstytucyjnie niedopuszczalne. Granica wieku emerytalnego nie może być więc ustalona w taki sposób (na tak niskim poziomie), by społeczne zobowiązanie, ze względu na liczbę beneficjentów lub okres pobierania przez nich świadczeń, stało się jaskrawo niesprawiedliwe, a nawet niemożliwe do również: Wiek emerytalny 2014Rozpoznając poszczególne zarzuty sformułowane we wnioskach, Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że podwyższenie oraz zrównanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn jest zmianą o istotnych konsekwencjach społecznych. Zasada ochrony praw nabytych Orzekając o konstytucyjności wymienionego mechanizmu, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że rozstrzygnięcie w zakresie wieku emerytalnego nie naruszyło zasady ochrony nabytych praw emerytalnych. Warunki nabycia prawa do emerytury zmieniły się bowiem dla tych, którzy (przed wejściem w życie ustawy) praw nie nabyli, nie zaś tych, którzy prawa takie Konstytucyjny podkreślił, że proces podwyższania wieku emerytalnego został rozłożony w czasie. Dzięki czemu zainteresowani mają możliwość przystosowania się do wprowadzanych zmian. Okres dostosowawczy jest stosunkowo krótki jedynie w przypadku kobiet urodzonych w 1953 r. i mężczyzn urodzonych w roku 1948. Jednak obejmujące ich podwyższenie wieku emerytalnego jest nieznaczne - od 1 do 4 miesięcy. TK odniósł się także do faktu, że proces podwyższania wieku emerytalnego objął co do zasady wszystkich ubezpieczonych, którzy podlegają powszechnemu systemowi wprowadzonych zmian w nabywaniu prawa do emerytury są – zdaniem TK – wartości takie jak sprawiedliwość (tj. możliwie równe ponoszenie kosztów funduszu przez kolejne generacje ubezpieczonych), solidarność społeczna i stabilność finansów serwis: Emerytury 2014 Emerytury częścioweZa niezgodne z konstytucją TK uznał regulacje dotyczące zróżnicowania praw kobiet i mężczyzn, jeśli chodzi o emerytury częściowe. Uzyskanie uprawnienia na warunkach w nich przewidzianych nie jest bowiem ograniczone terminem a tym samym nie jest zharmonizowane ze zrównaniem wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn. Źródło: Trybunał Konstytucyjny Emerytura wojskowa przysługuje żołnierzom zawodowym. Kto wypłaca emeryturę byłym żołnierzom? Czy ustawa przewiduje wiek, po osiągnięciu którego można uzyskać prawo do świadczenia emerytalnego? Ile wynosi emerytura wojskowa i na jakie dodatki mogą liczyć emerytowani żołnierze? Emerytura wojskowa została uregulowana ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Zgodnie z art. 1 wspomnianego aktu prawnego żołnierzom zwolnionym ze służby przysługuje z budżetu państwa zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby. Natomiast członkom ich rodzin takie zaopatrzenie przysługuje w razie śmierci żywiciela. Prawo do emerytury wojskowej nie przysługuje żołnierzowi skazanemu prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych lub na karę degradacji za przestępstwo popełnione przed zwolnieniem ze służby. Służba do 31 grudnia 2012 r. Jeśli żołnierz pozostawał w służbie do dnia 31 grudnia 2012 r., jego emerytura wynosi 40% podstawy wymiaru. Okres służby w Wojsku Polskim uprawniający do świadczenia emerytalnego wynosi wówczas 15 lat. Emerytura może ulec podwyższeniu za każdy kolejny rok służby o 2,6% podstawy wymiaru, za każdy kolejny rok urlopu wychowawczego (maksymalnie do 3 lat) o 2,6% podstawy wymiaru oraz za każdy kolejny rok urlopu wychowawczego o 0,7% podstawy wymiaru. Polecamy: Pracownicze plany kapitałowe. Nowe obowiązki pracodawców i płatników. Polecamy: PPK dla pracownika Świadczenie podnosi się o 15% podstawy wymiaru jeśli inwalidztwo powstało w związku ze służbą. Ustawa określa jednak najwyższą emeryturę wojskową na poziomie 75% podstawy wymiaru po 29 latach służby (bez dodatków, zasiłków i innych świadczeń z art. 25 ustawy). Natomiast minimalna kwota emerytury nie może być niższa od najniższej emerytury. Obecnie (od 1 marca 2019 r. do 29 lutego 2020 r.) jest to 1100 zł brutto. Co więcej, świadczenie rośnie w związku z pełnieniem służby w szczególnych warunkach. Każdy rok takiej służby oznacza podniesienie jej o 2% lub 1% podstawy wymiaru. Ponadto, każdy rozpoczęty miesiąc służby na froncie podczas wojny czy w strefie działań wojennych podnosi emeryturę o 0,5% podstawy jej wymiaru. Służba rozpoczęta przed 2 stycznia 1999 r. Świadczenie emerytalne osób, które rozpoczęły służbę przed dniem 2 stycznia 1999 r., wzrasta dodatkowo o: 2,6% podstawy wymiaru za każdy rok okresów składkowych poprzedzających służbę, nie więcej jednak niż za trzy lata tych okresów; 1,3% podstawy wymiaru - za każdy rok okresów składkowych ponad trzyletni okres składkowy; 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę. Do okresu wysługi emerytalnej można doliczyć czas odprowadzania składek emerytalnych i rentowych już po zakończeniu służby. Muszą zostać spełnione dwa warunki: emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, emeryt ukończył 55 lat (mężczyzna) lub 50 lat (kobieta) bądź stał się inwalidą. Żołnierze przyjęci do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy już po dniu 1 stycznia 1999 r. mają naliczaną emeryturę wyłącznie za okres służby wojskowej. Podstawa wymiaru emerytury za służbę do 31 grudnia 2012 r. Podstawę wymiaru emerytury wojskowej stanowi wynagrodzenie otrzymywane na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. W skład uposażenia żołnierza zawodowego wchodzi: uposażenie zasadnicze, dodatek za długoletnią służbę wojskową, dodatki stałe, 1/12 dodatkowego uposażenia rocznego. Służba po 31 grudnia 2012 r. Dotychczas żołnierzowi, który po raz pierwszy rozpoczynał zawodową służbę wojskową po dniu 31 grudnia 2012 r., emerytura była przyznawana po spełnieniu dwóch warunków. Po pierwsze, żołnierz musiał ukończyć 55 lat życia. Po drugie, wymagany był 25-letni staż służby. Świadczenie emerytalne wynosiło wówczas 60% podstawy wymiaru. Powyższej wskazane warunki musiały zostać spełnione łącznie. Dnia 13 sierpnia 2019 r. Prezydent RP podpisał ustawę o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw, zgodnie z którą pierwszy warunek nie jest już wymagany. Ustawa ma wsteczną moc obowiązującą od 1 lipca 2019 r. Nowelizacja przyznaje prawo do emerytury wojskowej po 25 latach służby bez konieczności osiągnięcia 55 roku życia. Wysokość emerytury wojskowej Po 25 latach służby żołnierz może liczyć na emeryturę w wysokości 60% podstawy wymiaru. Zwiększenie emerytury następuje z każdym kolejnym rokiem służby o 3% oraz za każdy rozpoczęty miesiąc służby na froncie w czasie wojny oraz w strefie działań wojennych o 0,5%. Najwyższa emerytura wojskowa może wynosić 75% podstawy wymiaru. Podstawą wymiaru jest średnie wynagrodzenie żołnierza za okres kolejnych 10 lat kalendarzowych. Konkretne lata wybiera żołnierza. Jeśli nie dokona wyboru, bierze się pod uwagę ostatnie 10 lat poprzedzających rok zwolnienia ze służby. Dodatki do emerytury wojskowej Do dodatków do emerytury wojskowej można zaliczyć: dodatek pielęgnacyjny i inne świadczenia, jak świadczenia socjalne i prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego. Dodatek pielęgnacyjny O dodatku pielęgnacyjnym traktuje ustawa o emeryturach i rentach z FUS. Przysługuje emerytowanemu wojskowemu w dwóch przypadkach: uznanie za osobę całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji; ukończenie 75 lat życia. W celu przyznania dodatku przez dyrektora wojskowego biura emerytalnego należy złożyć stosowny wniosek. Do dokumentu załącza się informację o stanie zdrowia emeryta podpisaną przez lekarza prowadzącego. W przypadku ukończenia 75 roku życia emerytura zostanie powiększona o dodatek z urzędu. Emeryt nie musi składać w tym celu żadnego wniosku. Pobieranie zasiłku pielęgnacyjnego wyklucza możliwość otrzymania dodatku pielęgnacyjnego. Dodatek pielęgnacyjny podlega corocznej waloryzacji. Jego wysokość od 1 marca 2019 r. do 29 lutego 2020 r. wynosi 222,01 zł. Jest to kwota niepomniejszana o podatek dochodowy ani o składki na ubezpieczenie społeczne. Pełna wysokość 222,01 zł trafia więc dodatkowo w ręce uprawnionego. Osoba uprawniona do emerytury, która przebywa w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, nie otrzyma dodatku, chyba że przebywa poza tą placówką przez okres dłuższy niż 2 tygodnie w miesiącu. Świadczenia socjalne Osobom pobierającym emeryturę wojskową przysługuje prawo do świadczeń socjalnych z utworzonego funduszu socjalnego. Takie świadczenia przysługują w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych lub przewlekłej choroby osoby uprawnionej do emerytury albo członka jego rodziny a także z innych przyczyn powodujących pogorszenie warunków materialnych. Organem właściwym w sprawach tworzenia funduszu socjalnego oraz przyznawania świadczeń socjalnych jest wojskowy organ emerytalny czyli dyrektor wojskowego biura emerytalnego. Zgodnie z ustawą świadczenia socjalne przysługują, gdy dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku (bądź w przypadku utraty dochodu z miesiąca złożenia wniosku) nie przekracza 95% trzykrotności najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 90% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku. Przewiduje się, że pomimo przekroczenia wskazanego progu dochodu można przyznać świadczenie socjalne. Są to szczególnie uzasadnione przypadki. Szczegóły dotyczące udzielania świadczeń socjalnych dla byłych żołnierzy i ich rodzin określa w drodze rozporządzenia Minister Obrony Narodowej. W związku z tym obowiązuje Rozporządzenie z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie świadczeń socjalno-bytowych dla żołnierzy zawodowych (Dziennik Ustaw rok 2010 nr 87 poz. 565). Prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego W świetle art. 29 przedmiotowej ustawy emeryci wojskowi mają prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego i odpłatnego w nim przebywania. Warunkiem jest brak uzależnienia od alkoholu, środków odurzających lub innych podobnie działających środków. Dom emeryta wojskowego to całodobowa placówka dla osób uprawnionych do zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin. Prowadzone są przez Ministra Obrony Narodowej i świadczą usługi bytowe i opiekuńcze na poziomie obowiązującego standardu określonego dla domów pomocy społecznej. Opłata za pobyt w domu emeryta wynosi miesięcznie 400% najniższej emerytury. Co istotne, opłata ta nie może być wyższa niż 60% miesięcznego dochodu. Jeśli emeryt wojskowy przebywa tam z rodziną, łączna opłata może maksymalnie wynosić 70% wspólnego miesięcznego dochodu tej rodziny. Szczegóły dotyczące korzystania przez emerytów z prawa umieszczenia w domu emeryta wojskowego zawiera Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 6 października 2005 r. w sprawie umieszczania osób uprawnionych do wojskowego zaopatrzenia emerytalnego oraz członków ich rodzin w domu emeryta wojskowego (Dziennik Ustaw rok 2005 nr 206 poz. 1721). Wypłata emerytury wojskowej i dodatków Emeryturę wojskową wraz z dodatkami wypłaca wojskowy organ emerytalny. Organ ten określa Ministra Obrony Narodowej. Zgodnie z §2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin wojskowym organem właściwym do ustalania prawa do zaopatrzenia emerytalnego i wysokości świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia oraz ich wypłaty jest dyrektor wojskowego biura emerytalnego. Wypłata dokonywana jest co miesiąc z góry w dziesiątym dniu każdego miesiąca kalendarzowego, za który dane świadczenia przysługują. Jeśli dziesiąty dzień wypada w dniu wolnym od pracy, wypłata powinna zostać wykonana w dniu poprzedzającym dzień wolny od pracy. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dziennik Ustaw rok 2019 poz. 289) Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dziennik Ustaw rok 2018 poz. 1270) Witam. Czytam, czytam i zastanawiam sie......albo mamy takie "dziwne" prawo, albo takich nioedouczonych prawnikow. Wychodzi na to, ze nasze emerytury zaleza od interpretacji "niejasnych" aktow mianowicie, ciekawe jak w/w radca prawny zinterpretowal by wykladnie S/N w tym przypadku? cyt. SN: Żołnierz ma prawo do emerytury wojskowej i cywilnej /17 lut 2010r/, Żołnierz, który odchodząc na emeryturę wojskową nie miał zaliczanych do niej żadnych okresów pracy w cywilu, może - po przepracowaniu poza wojskiem 25 lat i ukończeniu 65 lat - dostać emeryturę cywilną - stwierdził w wydanej w środę uchwale Sąd Najwyższy. SN zajmował się sprawą Jana M., który przez 30 lat był lekarzem wojskowym. Po odejściu na emeryturę tzw. mundurową był nadal zatrudniony, ale już jako lekarz cywilny. W ten sposób przepracował ponad 25 lat i cały czas płacił składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Gdy wystąpił o emeryturę cywilną w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, okazało się, że nie ma do niej prawa. ZUS stwierdził, że ze względu na to, iż Jan M. otrzymał emeryturę wojskową w wysokości 75 proc. tzw. podstawy wymiaru, czyli maksymalną, lata przepracowane przez niego w cywilu nie mogą być podstawą do podwyższenia jego świadczenia. Nie ma też prawa do wyboru emerytury cywilnej zamiast wojskowej. Jan M. odwołał się do Sądu Rejonowego w Wałbrzychu, który zgodził się ze stanowiskiem ZUS. Kolejnym krokiem emeryta była skarga do Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu. Ten zadał Sądowi Najwyższemu pytanie prawne, prosząc o wyjaśnienie, czy przepisy ustawy o FUS (w treści obowiązującej w latach 2003 - 2008, bo wtedy została złożona skarga) w każdym wypadku wykluczały możliwość ubiegania się o emeryturę cywilną przez osoby uzyskujące już maksymalną emeryturę wojskową. Pełnomocnik Jana M. podkreślał w SN, że jego klient płacił składki do ZUS, a gdy osiągnął wymagany wiek 65 lat i przepracował wymagane przez przepisy 25 lat w cywilu, odmówiono mu prawa do świadczenia, które sobie wypracował. "Chodzi o ok. 900 zł, gdyż emerytura wojskowa Jana M. wynosi obecnie ok. 1,6 tys. zł netto, a cywilna wynosiłaby ok. 2,5 tys. zł netto" - wyjaśniał pełnomocnik. SN stwierdził w podjętej przez poszerzony skład siedmiu sędziów uchwale, że emeryt wojskowy ma prawo do cywilnej emerytury, jeżeli spełnił warunki wymagane przez ustawę o FUS, tj. osiągnął wiek 65 lat i przepracował co najmniej 25 lat, płacąc składki do powszechnego systemu ubezpieczeniowego. "Istotne jest tylko to, by przy wyliczaniu emerytury mundurowej nie zostały wzięte pod uwagę okresy pracy byłego żołnierza w cywilu" - powiedział sędzia Walerian Sanetra. Zaznaczył, że nie dotyczyło to Jana M. Sędzia Sanetra przypomniał, że od 1 stycznia 2009 r. zmieniły się przepisy o FUS w ten sposób, że żołnierz, który po przejściu na emeryturę mundurową przepracował jeszcze 25 lat poza wojskiem, ma prawo do emerytury cywilnej. Może pobierać jedną i drugą. Ciekawe, to w koncu jak jest naprawde????!!!!! Brak zagwarantowania województwom zachowania istotnej części dochodów własnych do realizacji zadań własnych jest niezgodny z konstytucją. Tak orzekł Trybunał Konstytucyjny i odroczył utratę mocy obowiązującej uznanych za niezgodne z konstytucją przepisów na okres 18 miesięcy. Brak zagwarantowania województwom zachowania istotnej części dochodów własnych do realizacji zadań własnych jest niezgodny z marca 2014 r. o godz. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Sejmiku Województwa Mazowieckiego dotyczący przepisów o dochodach jednostek samorządu terytorialnego i autostradach Konstytucyjny orzekł, że art. 31 oraz art. 25 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim nie gwarantują województwom zachowania istotnej części dochodów własnych dla realizacji zadań własnych, są niezgodne z art. 167 ust. 1 i 2 w związku z art. 166 ust. 1 konstytucji oraz nie są niezgodne z art. 9 ust. 5 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego, sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 przepisy we wskazanym zakresie tracą moc obowiązującą z upływem osiemnastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie. Trybunał Konstytucyjny za dopuszczalny przedmiot kontroli uznał normy prawne stanowiące podstawę funkcjonowania mechanizmu korekcyjno–wyrównawczego, tj. art. 31 i art. 25 ustawy o dochodach – bez powiązania z art. 6 ust. 1 i 2 ustawy o zmianie ustawy o autostradach. Trybunał Konstytucyjny stwierdził także, że wskazany jako wzorzec kontroli art. 9 ust. 5 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego, jest nieadekwatnym wzorcem kontroli wskazanych przez wnioskodawcę art. 31 oraz art. 25 ustawy o dochodach, tworzą zbiór kryteriów pozwalających na zidentyfikowanie jednostek zobowiązanych do wpłat na część regionalną subwencji ogólnej, wysokości dokonywanych wpłat, jak też beneficjentów tych wpłat, tj. jednostek uprawnionych do części regionalnej subwencji ogólnej dla województw a także podstawę ustalenia sposobu podziału tej części dla województw. Trybunał Konstytucyjny, dokonując oceny zakwestionowanych regulacji, miał na względzie zarówno sytuację finansową wnioskodawcy, jak i znaczenie mechanizmu poziomego wyrównania dochodów dla ogółu jego uczestników. Sytuacja finansowa jednostki samorządu terytorialnego (dalej: JST) reprezentowanej przez wnioskodawcę, obrazująca sposób funkcjonowania mechanizmu, nie może stanowić wyłącznego punktu odniesienia oceny konstytucyjności zakwestionowanych przepisów. Jednak, biorąc pod uwagę konstytucyjny obowiązek zapewnienia adekwatnych dochodów każdej JST, ocena systemu wyposażenia samorządów w dochody na szczeblu województw, którego komponentem jest mechanizm wyrównania poziomego, musi uwzględniać wpływ regulacji systemowych na każde również: Skutki janosikowego na Mazowszu Trybunał Konstytucyjny, biorąc pod uwagę wskazane w toku postępowania dane finansowe, uznał, że konstrukcja systemu ustalania wpłat wyrównawczych nie uwzględnia silnych zmian w dochodach województw będących skutkiem cyklicznych wahań w gospodarce. Z uwagi na strukturę dochodów własnych województw, które średnio w 80% składają się ze ściśle uzależnionych od zmian w sytuacji gospodarczej podatków dochodowych CIT i PIT, mechanizm korekcyjno-wyrównawczy w okresie wzrostu gospodarczego nie miał destabilizującego wpływu na finanse samorządów zobowiązanych do wpłat na część regionalną subwencji ogólnej i spełniał funkcję korekcyjną w systemie źródeł dochodów JST. Niedostosowanie systemu wyrównania poziomego do cyklów koniunkturalnych ujawniło się dopiero w okresie postępującego kryzysu finansów publicznych i znalazło odbicie w znacznym wzroście wpłat na część regionalną subwencji przy jednocześnie silnym spadku dochodów podatkowych będących podstawą wyliczenia tej wpłaty. Na tę sytuację miał również wpływ czynnik związany z ustalaniem wskaźnika W i Ww (wskaźniki dochodów podatkowych na 1 mieszkańca w województwie i w kraju) na podstawie danych sprzed 2 lat. O ile samo obliczanie tych wskaźników na podstawie danych sprzed 2 lat, jak wskazano w wyroku TK sygn. K 14/11 nie narusza konstytucji i nie miało tak dużego znaczenia w okresie postępującego wzrostu gospodarczego, o tyle w okresie dekoniunktury sięganie po dane z okresu wzrostu prowadziło do podwójnego obciążenia finansów ocenie Trybunału Konstytucyjnego, ustawodawca, konstruując mechanizmy wyrównania poziomego, powinien brać pod uwagę występujące cyklicznie w gospodarce fazy koniunktury i dekoniunktury, zwłaszcza, jeśli podstawą dochodów własnych danego szczebla JST uczynił dochody podatkowe o dużej wrażliwości na tego rodzaju wahania. Brak jakichkolwiek regulacji zabezpieczających samorząd przed nadmiernym ubytkiem dochodów własnych w okresie takich zmian, które dodatkowo uwzględniałyby rzeczywistą kondycję finansową JST w chwili dokonywania wpłat wyrównawczych, powoduje, że mechanizm określony w art. 31 i art. 25 ustawy o dochodach należy uznać za naruszający art. 167 ust. 1 i 2 w związku z art. 166 ust. 1 konstytucji. Trybunał Konstytucyjny uznał, że mechanizmy wyrównawcze, choć spełniają swoją pozytywną solidarnościową rolę między JST, jako instytucje stanowiące wyjątek od systemu dochodów ukształtowanego w konstytucji nie mogą prowadzić do jego wypaczenia. Nie mogą odbierać dochodom własnym ich podstawowego i stymulującego znaczenia. Mechanizm korekcyjno–wyrównawczy prowadzić powinien do wyrównywania dochodów JST w górę, ponad poziom przeciętnych dochodów województw w kraju. Sytuacja, w której może prowadzić do spadku tychże dochodów poniżej przeciętnych dochodów (w odniesieniu do województw będących płatnikami tego systemu) jest sprzeczna z wartościami konstytucyjnymi, które stanowią uzasadnienie jego istnienia, tj. zasadą solidarności i zasadą dobra wspólnego. W sytuacji, gdy poziom dochodów na jednego mieszkańca w wyniku zastosowania wtórnego mechanizmu wyrównawczego spada poniżej przeciętnej a nie ma już żadnej możliwości wyrównania go w górę ponad średnią krajową (ponieważ subwencje i dotacje zostały już rozdysponowane), mechanizm wyrównania poziomego prowadzi do naruszenia interesów członków danej wspólnoty samorządowej i obniżenia możliwości finansowania ich potrzeb kosztem realizacji potrzeb członków pozostałych uznał, że art. 167 ust. 1 i 2 konstytucji należy odczytywać w powiązaniu z art. 16 ust. 2 konstytucji. Z tego ostatniego wynika zasada wykonywania „istotnej części zadań publicznych” przez samorząd „w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność”. Skoro tak, to każda JST na realizację „istotnej części” zadań musi mieć zagwarantowany odpowiedni, „równie istotny” poziom dochodów, którymi będzie dysponowała w sposób samodzielny („w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność”). W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, konstrukcja mechanizmu korekcyjno–wyrównawczego – jako instytucji wyjątkowej w określonym w konstytucji systemie dochodów JST – powinna zawierać gwarancje zachowania istotnej części dochodów własnych województw na realizację ich zadań własnych. Brak jakichkolwiek ograniczeń w odbieraniu JST ustawowo zagwarantowanych środków prowadzi do tego, że ustawowe zagwarantowanie dochodów własnych JST okazuje się iluzoryczne. Tymczasem instytucja o charakterze ustawowym (jaką jest mechanizm wyrównania poziomego) nie może pozbawiać instytucji konstytucyjnej (którą są dochody własne) jej zasadniczych cech (podstawowego charakteru tych dochodów w systemie źródeł dochodów JST, gwarantującego samodzielność finansową JST w wykonywaniu zadań we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność).Zdaniem Trybunału, kryteria identyfikacji JST zobowiązanych do wpłat wyrównawczych zawarte w ustawie o dochodach zostały ustalone systemowo i w sposób zobiektywizowany (kategorialny). Również przewidziany w art. 25 ustawy o dochodach podział części regionalnej subwencji ogólnej ma charakter systemowy, nawiązujący do kryteriów związanych z zadaniami i wydatkami samorządu wojewódzkiego. Niemniej jednak, mechanizm wyrównania poziomego, jako wyjątek od systemu dochodów określonego w art. 167 ust. 1 i 2 konstytucji, jest konstytucyjnie dopuszczalny pod warunkiem, że realizuje zasadę sprawiedliwości i został ukształtowany w zakresie niezbędnym dla realizacji tej zasady. Dla właściwej realizacji zasady sprawiedliwości przy konstruowaniu kryteriów identyfikacji samorządów najbogatszych oraz najbiedniejszych, ustawodawca powinien uwzględnić zarówno stronę dochodową, jak i potrzeby wydatkowe różniących się pod wieloma względami JST, aby w sposób jak najbardziej obiektywny i pełny odzwierciedlić potencjał dochodowy i ekonomiczny jednostek samorządu terytorialnego. Tylko tak skonstruowany system uzasadniać może uszczuplenie – najistotniejszych z punktu widzenia zasady samodzielności i decentralizacji – dochodów własnych. Tymczasem kryteria podziału łącznej kwoty stanowiącej część regionalną subwencji ogólnej określone w art. 25 ustawy o dochodach opierają się jedynie na niektórych potrzebach wydatkowych i nie są powiązane z wysokością dochodów podatkowych. Część regionalną subwencji ogólnej otrzymują wszystkie województwa, także te, które dokonują wpłat. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, świadczy to o tym, że mechanizm wyrównania poziomego nie funkcjonuje w jedynie niezbędnym zakresie. W konsekwencji obowiązku dokonywania wpłat nie można uznać za konstytucyjnie uzasadniony potrzebami wyrównania systemowych niedoborów dochodów własnych samorządów uboższych, skoro ustawa o dochodach pozwala na przekazanie tych środków samorządom niekoniecznie uboższym (tj. zobowiązanym do wpłat).Selektywność kryteriów identyfikujących zarówno płatników, jak i beneficjentów wpłat do budżetu państwa, zostały już podkreślone w postanowieniu sygnalizacyjnym wydanym w związku z wyrokiem o sygn. K 14/11 (postanowienie z dnia 26 lutego 2013 r. o sygn. S 1/13). Wskazanej w tymże postanowieniu potrzeby wyeliminowania dysfunkcji mechanizmu korekcyjno—wyrównawczego oraz konieczności racjonalizacji wysokości wpłat wyrównawczych i zasad rozdziału środków pochodzących z tych wpłat, nie uwzględniono jednak w uchwalonej niedawno ustawie z dnia 13 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. W związku z uznaniem za niezgodne z konstytucją przepisów stanowiących podstawę funkcjonowania mechanizmu wyrównania poziomego dla województw, tj. art. 31 oraz art. 25 ustawy o dochodach, Trybunał Konstytucyjny postanowił na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o TK umorzyć postępowanie w zakresie kontroli przepisu modyfikującego ten mechanizm w latach 2010–2011, tj. art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2009 r. o zmianie ustawy o autostradach płatnych ze wskazanymi wzorcami kontroli, ze względu na zbędność dalszego Trybunał Konstytucyjny uznał za konieczne odroczenie utraty mocy obowiązującej zaskarżonych i uznanych za niezgodne z konstytucją przepisów ze względu na skomplikowaną materię ustrojową, jakiej dotyczyły. W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, okres 18 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku pozwoli ustawodawcy przygotować nowe rozwiązania, odpowiadające standardom Trybunał Konstytucyjny Polecamy serwis: Organizacja Trybunał Konstytucyjny uznał, że zasady naliczania emerytur wojskowych są niezgodne z konstytucją. Oznacza to, że po zmianie ustawy i wydaniu nowego rozporządzenia wojskowi wymienieni w ustawie dostaną dodatki emerytalne na nowych zasadach. Przepisy ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych nie zawierają wytycznych dla rozporządzenia, które ma szczegółowo regulować sposób naliczania tych emerytur. Dotyczy to części pilotów, nurków, płetwonurków, skoczków spadochronowych, saperów i marynarzy. Rozporządzenie Rady Ministrów z 1995 roku w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur wojskowych zawierało minimalną ilość godzin, jaką np. piloci powinni spędzić w powietrzu, marynarze na morzu, nurkowie pod emerytur mundurowych >> W ocenie Trybunału brak wytycznych dotyczących tego, jak w rozporządzeniu uregulować kwestię podwyższania emerytur wojskowych, doprowadził do oderwania rozporządzenia od ustawy. Uchylenie przepisu upoważniającego Radę Ministrów do wydania rozporządzenia dotyczącego podwyższania emerytur sprawia, że traci moc również akt wykonawczy wydany na podstawie tego zaznaczył, że nie oznacza to jednak, że dojdzie do wznowienia postępowań sądowych, które zapadły na podstawie tego orzeczenia, a pozbawiały dodatku osób nie spełniających kryteriów z rozporządzenia. Postępowanie - jak wyjaśnił Trybunał - może być wznawiane tylko wtedy, gdy Trybunał orzeknie o niezgodności aktu normatywnego, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądowe, decyzja administracyjna lub rozstrzygnięcie. Przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału był zaś przepis ustawy, a nie ojcowskie dla żołnierzy zawodowych >>Trybunał zaznaczył, że nowe, korzystniejsze zasady obliczania podstawy wymiaru emerytury obejmą część żołnierzy, którzy do tej pory poddani byli restrykcyjnym przepisom rozporządzenia. Utrata mocy obowiązującego przepisu powoduje, że emerytury części wojskowych w ogóle nie byłyby do Trybunału w tej sprawie skierował Rzecznik Praw Obywatelskich. Poszerzaj swoją wiedzę, czytając naszą publikację Nowe zasady tworzenia i funkcjonowania kas zapomogowo-pożyczkowych w zakładach pracy (PDF)

emerytury wojskowe niezgodne z konstytucją