endometrioza a spóźniający się okres

Jeśli okres spóźnia się od czasu do czasu…. W większości przypadków spóźniający się okres powodowany jest czynnikami innymi niż ciąża. Po pierwsze, wysoki poziom stresu może wytrącić organizm z równowagi i opóźnić menstruację. Trzeba pamiętać, że stres fizjologiczny mogą wywierać także wydarzenia, które Cały czas karmię piersią. Pierwszą miesiączkę dostałam 8 grudnia, a kolejna spóźnia się już tydzień. Czy karmienie ma na to wpływ? Podczas karmienia piersią cykle miesiączkowe mogą być nieregularne, ale też nie można wykluczyć innej przyczyny braku miesiączki, na przykład ciąży. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta Witam serdecznie i proszę o radę. Około 2 tygodnie temu powinnam dostać okres, lecz niestety czekam i nadal go nie ma. W dodatku 6 dni temu zaczęłam mieć delikatne plamienia koloru brązowego. Spóźniający się okres - 6 najczęstszych przyczyn spóźniającej się miesiączki . Spóźniający się okres może być powodem do niepokoj. Brak okresu - najczęstsze przyczyny i metody leczenia. Kiedy kobieta zastanawia się, dlaczego jej okres s. Czy to ciąża? Sprawdź! Wiele kobiet niegotowych na macierzyństwo przeżywa Skąpe miesiączki charakteryzują się niewielką obfi. Plamienie zamiast okresu - przyczyny, ciąża, ból podbrzusza. Plamienie zamiast okresu to pojawienie się wydziel. Miesiączka (okres) w ciąży - plamienie implantacyjne, wczesne krwawienie ciążowe, nadżerki szyjki macicy, polipy, żylaki, poronienie, ciąża pozamaciczna nonton fated to love you sub indo dramacute. Szacuje się, że w Polsce na endometriozę chorować może nawet 10% kobiet w wieku rozrodczym. To znaczy, że co najmniej 1 na 10 Polek może cierpieć z powodu bólu, który nie pozwala jej normalnie funkcjonować. Endometriozę rozpoznaje się u ponad połowy Pacjentek skarżących się na dolegliwości bólowe zlokalizowane w obrębie miednicy mniejszej. Chorujesz na endometriozę? Umów się na bezpłatną konsultację ze specjalistą Gyncentrum. UMÓW WIZYTĘ SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI! Zadzwoń: 32 724 10 12 Napisz: promocjazdrowia@ Czym jest endometrioza? Endometrioza to przewlekła choroba, w przebiegu której tkanka wyścielająca macicę - endometrium - obecna jest poza jamą macicy. Może być umiejscowiona na jajowodzie, jajnikach, otrzewnej, jelitach, pęcherzu moczowym, a nawet w miejscach tak odległych od układu rozrodczego, jak płuca, oko czy mózg. Jednocześnie tkanka ta zachowuje się tak, jakby cały czas była w macicy, czyli zmienia się w zależności od fazy cyklu miesiączkowego. W normalnych warunkach pod wpływem hormonów endometrium narasta, przygotowując się na przyjęcie zarodka. Proces ten trwa do owulacji – to właśnie wtedy endometrium jest najgrubsze. Jeśli do zapłodnienia jednak nie dojdzie i zarodek nie zagnieździ się w macicy, w drugiej fazie cyklu endometrium ulega złuszczeniu i wydostaje się przez drogi rodne wraz z krwią miesiączkową. Jeśli jednak endometrium występuje w miejscu innym niż macica, krew nie ma możliwości ujścia na zewnątrz, więc gromadzi się w narządach. To prowadzi z kolei do stanu zapalnego oraz powstania zrostów i torbieli. Endometrioza – choroba o wciąż nieustalonej przyczynie Bezpośredniej przyczyny endometriozy wciąż nie udało się do końca ustalić. Naukowcy mają jednak kilka teorii, które tłumaczyłyby mechanizm powstawania tej choroby. Pierwsza z nich, najpopularniejsza i najbardziej prawdopodobna, mówi o tzw. wstecznym miesiączkowaniu. Jest to stan, w którym krew miesiączkowa wraz z tkanką endometrialna nie wydostaje się na zewnątrz przez drogi rodne, a cofa się i jajowodami wraca do jamy otrzewnowej. Druga teoria to teoria tzw. metaplazji, czyli zjawiska, w którym komórki wyścielające otrzewną przekształcają się w komórki endometrium. Według naukowców znaczenie mogą mieć również czynniki genetyczne, ponieważ wiele kobiet chorujących na endometriozę ma obciążony wywiad rodzinny – endometrioza występuje lub występowała także u ich mam, sióstr czy babć. Wczesna pierwsza miesiączka, duża obfitość krwawień także mogą być czynnikiem sprzyjającym rozwojowi endometriozy. Stopnie zaawansowania endometriozy Przebieg endometriozy zależy przede wszystkim od tego, gdzie znajdują się jej ogniska, a więc czy jest to endometrioza jajnikowa, otrzewnowa czy głęboko naciekająca oraz od stopnia zaawansowania samej choroby. Kliniczna klasyfikacja endometriozy według Amerykańskiego Towarzystwa Płodności (ASRM) STOPIEŃ NASILENIE I CHARAKTERYSTYKA I Minimalna - zmiany endometrialne nieprzekraczające 5 mm, umiejscowione na jajnikach oraz jajowodach. II Łagodna - zmiany osiągają średnicę powyżej 5 mm na jajnikach i jajowodach. Zrosty i torbiele endometrialne mogą być również widoczne w zagłębieniu odbytniczo-macicznym. III Umiarkowana - zmiany przekraczające 5 mm obejmują także więzadła krzyżowo-maciczne. IV Ciężka - torbiele endometrialne osiągają rozmiar kilku centymetrów. Macica jest nieruchoma, zgięta ku tyłowi, przyrośnięta do jelit. Ponadto zmiany pojawiają się na pęcherzu moczowym, pochwie, szyjce macicy, czy wyrostku robaczkowym. Endometrioza - objawy Endometrioza jest chorobą, która potrafi przybierać różne maski. Jej liczne i często bardzo nietypowe objawy sprawiają, że nawet ginekolog z dużym doświadczeniem może mieć trudności z trafnym postawieniem diagnozy. Najbardziej charakterystycznym objawem endometriozy jest pojawiający się tuż przed miesiączką i utrzymujący przez cały okres krwawienia ból podbrzusza. Kobiety często skarżą się również na bardzo obfite krwawienia oraz ból podczas stosunku. Bywa, że dolegliwości pojawiają się także podczas wypróżniania – oddawania moczu czy stolca. Jeśli ogniska endometriozy ulokują się w pobliżu pęcherza moczowego albo końcowego odcinka jelita grubego, mogą występować także krwawienia z odbytu oraz krwiomocz. Reasumując, w zależności od umiejscowienia ognisk endometriozy Pacjentka może zgłaszać następujące objawy: stopniowo narastające, ostre bóle przedmenstruacyjne bolesne miesiączki obfite miesiączki nieregularne cykle bolesne stosunki płciowe bolesne owulacje przewlekły ból w obrębie miednicy mniejszej bóle w obrębie okolicy krzyżowej kręgosłupa bóle jamy brzusznej bóle pęcherza moczowego bolesne oddawanie moczu biegunki, zaparcia wzdęcia, nudności, wymioty niepłodność przewlekłe zmęczenie Z uwagi na długą listę objawów i nietypowy przebieg endometrioza nie jest chorobą łatwą do zdiagnozowania. Rozpoznanie często stawiane jest ze sporym opóźnieniem. Niestety wpływ ma na to również bagatelizujące podejście do objawów choroby i przekonanie, że bolesna miesiączka jest czymś zupełnie naturalnym. Dlatego rozpoznania nie stawia się wyłącznie na podstawie objawów. Choroba ta wymaga dogłębnej diagnostyki w specjalistycznym ośrodku leczenia endometriozy. Więcej o diagnostyce endometriozy >> Endometrioza a niepłodność Endometrioza może utrudnić zajście w ciążę. Ze statystyk wynika bowiem, że nawet 50% kobiet chorujących na to schorzenie może mieć zaburzoną płodność. Występowanie tkanki endometrialnej w jajowodach może sprawić, że staną się one niedrożne. Z kolei charakterystyczne dla endometriozy torbiele czekoladowe uszkadzają delikatną strukturę jajnika i upośledzają jego działanie. Zauważono także, że oocyty kobiet z III i IV stopniem zaawansowania endometriozy są gorszej jakości, a zarodki mają kłopoty z prawidłowym zagnieżdżeniem się w ścianie macicy. Miesięczny wskaźnik płodności, określany jako prawdopodobieństwo zajścia w ciążę po jednym cyklu płciowym, u zdrowej kobiety wynosi 20%. U kobiet z lekką lub umiarkowaną endometriozą wynosi 4,7%. Prawdopodobieństwo zajścia w ciążę u pacjentek z ciężką postacią endometriozy jest minimalne.​ Reasumując, oto jak endometrioza wpływa na płodność: negatywnie wpływa na komórki ziarniste oraz komórkę jajową powoduje niedrożność jajowodów, zaburzając transport gamet negatywnie wpływa na rezerwę jajnikową, a także czynność endokrynną jajnika negatywnie wpływa na receptywność endometrium i implantację zarodka powoduję zmianę stosunków anatomicznych w miednicy mniejszej skutkuje zmniejszeniem częstotliwości lub brakiem stosunków płciowych z przyczyn bólowych Odpowiednio wcześnie zdiagnozowana i właściwie leczona endometrioza nie przekreśla jednak szans na naturalne zajście w ciążę i urodzenie zdrowego dziecka. Diagnostyka endometriozy Diagnostyka endometriozy jest procesem wieloetapowym. W pierwszej kolejności lekarz zbiera od pacjentki szczegółowy wywiad medyczny. Następnie przystępuje do badania ginekologicznego (przez pochwę oraz per rectum) i przezpochwowego USG. Jeśli na tym etapie nie uda mu się zdiagnozować endometriozy, pacjentka dostaje skierowanie na operację. Obecnie tzw. „złotym standardem” w diagnostyce endometriozy jest małoinwazyjna laparoskopia. Dowiedz się więcej o Diagnostyce endometriozy w Centrum Leczenia Endometriozy Gyncentrum >> Leczenie endometriozy W leczeniu endometriozy stosuje się zarówno farmakoterapię jak i metody chirurgiczne. Zażywane przez pacjentkę w ramach farmakoterapii preparaty hormonalne mają przede wszystkim łagodzić ból i hamować narastanie endometrium. Istniejące ogniska endometrialne usuwa się chirurgicznie: albo przy pomocy laparoskopii, albo noża plazmowego. Drugie z rozwiązań ma tę przewagę, że pozwala chirurgowi wykonywać bardzo precyzyjne cięcia, nie narażając delikatnej rezerwy jajnikowej na uszkodzenia. Dowiedz się więcej o nowoczesnych metodach leczenia endometriozy w Centrum Leczenia Endometriozy Gyncentrum >> Endometrioza - konsultacje ze specjalistami Endometrioza Katowice ul. Żelazna 1 tel. 32 506 57 77 e-mail:info@ Endometrioza Kraków ul. Mehoffera 10 tel. 12 306 73 77 e-mail:infokrakow@ Endometrioza Bielsko-Biała ul. Komorowicka 140 tel. 32 506 57 77 e-mail: infobielsko@ Endometrioza Częstochowa ul. Kozielewskiego 9 tel. 32 506 57 77 e-mail: infoczestochowa@ Najczęstszym towarzyszem po operacji jest ból oraz krwawienie – fot. Fotolia Leczenie operacyjne endometriozy nie należy do łatwych, jest dużym wyzwaniem zarówno dla lekarza, jak i pacjentki. Zabieg nie leczy niestety źródła choroby, tylko jej konsekwencje, którymi są powstałe ogniska endometrialne. To one rosną, powodują stan zapalny, krwawią i zabliźniają się, tworzą zrosty. Wywołują tym samym szereg dolegliwości bólowych i mogą prowadzić do obniżonej płodności. Chirurgiczne usunięcie tych zmian często prowadzi do radykalnej poprawy dolegliwości i poprawy płodności. Nie rozwiązuje jednak całego problemu. Przynajmniej nie u wszystkich pacjentek. Po operacji powstaje wiele znaków zapytania, obaw i lęków, które nie zawsze są oczywiste i z którymi nie chcemy pozostawić pacjentki samej. W tym wydaniu zaczniemy od pierwszych dni po operacji. Operacja endometriozy i ból Najczęstszym towarzyszem po operacji jest ból oraz krwawienie. Który ból jest „normalny” (czy „akceptowalny”), a który wymaga interwencji? Rana powstała na skutek usunięcia zmian endometrialnych drażni zakończenia nerwowe na otrzewnej wyściełającej narządy miednicy. Ból jest najintensywniejszy przez pierwsze 2–3 doby. Po tym czasie powinien mieć tendencję spadkową. W I i II dobie mogą wystąpić mdłości i wymioty, które częściowo są spowodowane resztkowym działaniem leków znieczulających, a po części podrażnieniem otrzewnej. U ok. 70% pacjentek występują silne bóle barku, najczęściej prawego. Dlaczego? Podczas laparoskopii wypełnia się jamę brzuszną dwutlenkiem węgla. Gaz ten prowadzi do niedotlenienia komórek i podrażnienia zakończeń nerwowych. Również nerwu przeponowego, który wywodzi się z tego samego odcinka kręgosłupa co nerwy zaopatrujące barki. Jego podrażnienie wywołuje bóle w okolicy barków – na zasadzie bólu przeniesionego. Notabene można często zapobiec tym bólom, wprowadzając ok. 1 litra soli fizjologicznej do brzucha podczas operacji. Pacjentki leżą w trakcie operacji głową do dołu i wprowadzona woda gromadzi się na kopule przepony, chroniąc ją przed drażniącym działaniem dwutlenku węgla. Bóle te, jeśli wystąpią, są niestety dość oporne na leki przeciwbólowe. Dolegliwości utrzymują się w większości przypadków przez pierwsze 3 dni po operacji i samoistnie ustępują. Leczenie przeciwbólowe to najczęściej środki z grupy niesterydowych leków przeciwzapalnych NLPZ, jak ibuprofen czy ketoprofen. Jeśli bóle są silne, często trzeba sięgnąć po mocniejsze (sterydowe) leki przeciwbólowe, jak na przykład oxycodo/naloxon lub jeszcze silniejsze. Tramadol – ponieważ powoduje mdłości – nie jest najszczęśliwszym środkiem po operacjach brzusznych. Jakie objawy po operacji mogą niepokoić? Objawy, które niepokoją po wypisaniu ze szpitala, to gorączka, mdłości, wymioty i nawrót ciężkich bóli brzucha. Z tego względu, że mogą świadczyć o uszkodzeniu jelita, wymagają natychmiastowej reakcji ze strony pacjentki. W pierwszej kolejności należy wykonać USG, najlepiej przez pochwę, oraz pobrać krew na CRP i morfologię. Często po operacji pojawiają się bóle przy oddawaniu moczu, pieczenie cewki moczowej i częste oddawanie moczu. Są to objawy, które są najczęściej wynikiem podrażnienia pęcherza i cewki moczowej przez cewnik i nie wymagają interwencji. Dobrze jest jednak wykonać badanie ogólne moczu, żeby możliwie wcześnie wykryć ewentualne zapalenie pęcherza, które zwykle wymaga antybiotykoterapii. Jeśli bóle wystąpią po wypisie do domu i będą miały tendencję wzrostową, to należy zgłosić się do lekarza. Pielęgnacja ran pooperacyjnych Rany pooperacyjne nie wymagają zwykle szczególnej pielęgnacji. Plastry można ściągnąć po dwóch–trzech dniach. Prysznic można wziąć w pierwszej dobie pooperacyjnej. Należy unikać żeli pod prysznic. Najlepiej opłukiwać rany czystą wodą, ewentualnie z użyciem zwykłego szarego mydła. Preparaty wspomagające leczenie blizn zwykle nie przynoszą dużej poprawy. Po 7–10 dniach po operacji należy udać się do ginekologa lub lekarza rodzinnego na zdjęcie szwów, albo ich skrócenie (w przypadku szwów wchłanialnych), jeśli nie odpadły same do tego czasu. Siniaki wokół ran nie muszą niepokoić. Jeśli jednak w miejscu blizny pojawi się zgrubienie, tkliwość i zaczerwienienie, to niewykluczona jest obecność krwiaka, którą należy zweryfikować u lekarza. Zobacz też: Na co uważać po operacji? Po operacji należy unikać wytężania fizycznego, szczególnie podnoszenia ciężkich przedmiotów. Może doprowadzić to do nagłego podniesienia ciśnienia w naczyniach krwionośnych i zwiększyć ryzyko krwawienia pooperacyjnego. Jego oznakami mogą być: podrażnienie otrzewnej (wywołujące ból brzucha), mdłości, rzadziej wymioty, ale także bladość skóry, przyspieszona praca serca, niestabilność układu krążenia, omdlenia. W przypadku podejrzenia krwawienia pooperacyjnego należy wykonać badanie USG oraz oznaczyć morfologię krwi. Po operacji wskazana jest również wstrzemięźliwość seksualna – jednak w zależności od zakresu przebytego zabiegu. Okres ten zwykle nie jest dłuższy niż dwa tygodnie. W przypadku histeroskopii operacyjnej, konieczności otwarcia pochwy w trakcie operacji czy resekcji fragmentu jelita i/lub pęcherza, nie powinno się współżyć przez przynajmniej 4 tygodnie po operacji. W razie pytań dotyczących wczesnego okresu pooperacyjnego prosimy o kontakt (najłatwiej przez stronę Kolejne zagadnienia dotyczące okresu pooperacyjnego poruszymy w następnym wydaniu ChBR. Zagadnienia związane z postępowaniem po operacji endometriozy można podzielić na kilka grup: Wczesny okres pooperacyjny – związany głównie z bólem, krwawieniem –czy ma sens? Jak wygląda sytuacja w Polsce i poza granicami?Kwestia nawrotów choroby – jak często do nich dochodzi? Jakie są czynniki ryzyka nawrotu?Leczenie naturalna –czy jest skuteczna? Jak wpływa na jakość życia? Jakie jest odniesienie w stosunku do medycyny konwencjonalnej?Jakie jest postępowanie w przypadku podejrzenia wznowy? E-raport: Gdy rodzi się WCZEŚNIAK Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: HORMONY VS. PŁODNOŚĆ. Co musisz o nich wiedzieć? Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: Wege dieta dla płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 12/2021 (81) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PRACA Z CIAŁEM A PŁODNOŚĆ. Różne metody troski o siebie poprzez ciało Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 11/2021 (80) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: DREAM TEAM OD NIEPŁODNOŚCI – gdzie, kto i kiedy może pomóc? 0,00 zł Chcemy Być Rodzicami 10/2021 (79) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: MĘSKA dieta płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 09/2021 (78) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PORÓD – spokojny, dobry, bezpieczny Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 08/2021 (77) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł Dostęp dla wszystkich Wolny dostęp Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium! Autor Chcemy Być Rodzicami Jedyny magazyn poradnikowy dla starających się o dziecko. Starania naturalne, inseminacja, in vitro, adopcja. Przeczytaj również Jesteś dla nas ważna! Chcemy być z Tobą w kontakcie. Zapisz się do newslettera, aby otrzymywać wartościowe informacje oraz 20% rabatu na zakupy. Przygotujemy dla Ciebie coś ciekawego i możesz być pewna, że nie zasypiemy Cię mailami. Okres spóźnia się już 6 dni. Wcześniej moje cykle były raczej regularne 26-28 dni. Teraz to już 32 dzień cyklu. Do zbliżenia doszlo najprawdopodobniej w dni płodne (tak podejrzewam, bo byłam mocno wilgotna, a 3 dni później bardzo bolały mnie jajniki i miałam śluz z krwią - podejrzewam owulację, bo miałam już tak wcześniej), ocieraliśmy się o siebie narządami (ale tylko trzonem penisa), partner skończył na brzuchu (mialam już ubrane majtki), boje się że sperma mogła jakoś dostać się bokiem, przez bieliznę, a miałam wtedy dużo śluzu. Nie uprawiałam jeszcze klasycznego seksu, teoretycznie jestem dziewicą. Mialam trochę stresu w ostatnim czasie - najpierw egzaminy w sesji, później bałam się że dostanę okres na wyjeździe (teraz wolałabym go dostać :(), a teraz brak tego okresu. Jakie ryzyko ciąży? Bardzo panikuję. Czy jest w ogóle możliwe opóźnienie okresu, jeśli owulacja wystąpiła? (Tak zakładam, że wtedy gdy bolał mnie jajnik miałam owulację). Dzień owulacji byl 18 dniem cyklu. Dzis po południu mam zamiar wykonac test, żeby nie zwariować, ale boje się że nie będzie wiarygodny, bo wiem że najlepiej wykonać go rano. Nieregularne miesiączki mogą się pojawić w dowolnym wieku, jednak zawsze powodują stres i niepokój. U kobiet w wieku rozrodczym spóźniający się okres najczęściej kojarzy się z nieplanowaną ciążą, u kobiet dojrzałych – z objawami menopauzy. Dowiedz się, jakie są najczęstsze przyczyny nieregularnych miesiączek. Nieregularne miesiączki mogą mieć kilka przyczyn, od braku równowagi hormonalnej po inne stany, powodujące zaburzenia miesiączkowania, w tym różne choroby i niedobory składników odżywczych. Oto kilka najpopularniejszych przyczyn nieregularnych miesiączek lub braku miesiączki. Ciąża Ciąża powoduje zanik miesiączki, jednak na początku mogą pojawiać się plamienia, które kobieta błędnie określa miesiączką. Do innych objawów ciąży zalicza się też nudności, mrowienie i wrażliwość skóry w obrębie piersi, wyczulenie na zapachy, senność. Jeśli podejrzewamy ciążę, warto wybrać się do ginekologa, by potwierdzić nasze przypuszczenia lub wykluczyć ciążę. Co więcej, lekarz sprawdzi też, czy nie rozwija się ciąża pozamaciczna, w przebiegu której może występować plamienie. Czytaj też:Pierwsze objawy zapłodnienia: śluz, bóle piersi, zmęczenie Antykoncepcja Antykoncepcja hormonalna może powodować nieregularne krwawienia, a także plamienia między okresami, szczególnie w ciągu pierwszych trzech miesięcy, a także po odstawieniu leków czy też usunięciu wkładki. Choroby tarczycy Niedoczynność tarczycy może powodować dłuższe, cięższe miesiączki. Natomiast wysoki poziom hormonów tarczycy obserwowany w nadczynności tarczycy może powodować krótsze i lżejsze miesiączki. W przypadku zaburzeń miesiączkowania lekarze zawsze zalecają wykonanie badań hormonów tarczycy. Zespół policystycznych jajników Choroba ta jest najczęstszą przyczyną występowania nieregularnych miesiączek. Nieleczona może prowadzić do bezpłodności. Zaniepokoić powinny nie tylko nieregularne krwawienia, ale także wypadanie włosów i zwiększenie owłosienia na twarzy, przyrost masy ciała, problemy z zajściem w ciążę. Okres przedmenopauzalny Kilka lat przed wystąpieniem menopauzy, kobieta może zmagać się z nieregularnymi miesiączkami. Jest to wynik spadku żeńskich hormonów płciowych. Inne objawy zbliżającej się menopauzy obejmują wahania nastroju, przyrost masy ciała, uderzenia gorąca, zmęczenie. Czytaj też:Menopauza – jak zmniejszyć objawy? Endometrioza Endometrioza jest chorobą, w przebiegu której endometrium (tkanka wyściełająca ściany macicy) rośnie także poza macicą, a w trakcie miesiączki złuszcza się w podobny sposób. Przy endometriozie miesiączki są wyjątkowo bolesne, mogą pojawić się także plamienia. Zaniepokoić powinien także częsty ból brzucha, dyskomfort/ból w trakcie i po stosunku, obfite krwawienia menstruacyjne. Zaburzenia odżywiania Zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja i bulimia mogą spowodować zatrzymanie miesiączki. Podobnie dzieje się przy nagłym i ekstremalnym spadku masy ciała. Niedożywiony organizm produkuje zbyt mało hormonów, by mogło dojść do owulacji. Intensywne treningi również mogą spowodować zaburzenia miesiączkowania. Czytaj też:Zespół policystycznych jajników – jak się objawia? Nieregularne miesiączki – kiedy konieczna jest wizyta u lekarza? Nie zwlekaj z wizytą u lekarza, jeśli: nieregularne miesiączki pojawiły się nagle i nie potrafisz wskazać żadnej, prozaicznej przyczyny, miesiączki stały się wyjątkowo obfite, bolesne i utrudniają normalne funkcjonowanie, miesiączki nagle stały się skąpe i bardziej przypominają plamienie, okres nie pojawia się, choć prawdopodobieństwo ciąży jest bliskie zeru, cykle menstruacyjny jest krótszy niż 21 dni lub dłuższy niż 35 dni, oprócz nieregularnych miesiączek pojawiły się dodatkowe, niepokojące objawy (np. ból w podbrzuszu, gorączka, zmęczenie), pojawia się plamienie między miesiączkami. Czytaj też:13 najlepszych witamin dla kobiet Siedem miesięcy temu urodziłam synka. Cały czas karmię piersią. Pierwszą miesiączkę dostałam 8 grudnia, a kolejna spóźnia się już tydzień. Czy karmienie ma na to wpływ? Podczas karmienia piersią cykle miesiączkowe mogą być nieregularne, ale też nie można wykluczyć innej przyczyny braku miesiączki, na przykład ciąży. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta

endometrioza a spóźniający się okres